O accidente in itinere é o que sofre o traballador ao ir ou volver do traballo. Ten que cumprir os seguintes requisitos:
É o sufrido no traxecto que o traballador ten que realizar para o cumprimento da misión, así como os acontecidos no desempeño desta dentro da súa xornada laboral.
É habitual en traballadores que realizan con frecuencia actividades que requiren o desprazamento durante a súa xornada de traballo (reunións comerciais ou de traballo, servizos noutras empresas, etc.).
Por exemplo: coche, moto, bicicleta, autobús de transporte colectivo público ou de empresa, patíns, a pé, etc.
O índice de frecuencia de accidente (accidentes/millón de km percorrido) é moi diferente segundo o xeito de desprazamento elixido. O máis seguro é o transporte público e en concreto o autobús; o seguinte modo de desprazamento máis seguro é o coche; sendo os máis inseguros a bicicleta e a moto.
Hai traballadores que, dependendo das características do traballo, teñen que realizar unha, dúas ou varias viaxes nun día: a ida e volta ao traballo xeral, desprazamento para comer, rutas, etc.
Outro factor que inflúe na probabilidade de sufrir un accidente de traballo in itinere é o tempo que un traballador emprega en percorrer a distancia desde o seu lugar de residencia ao traballo e as características do devandito percorrido. Segundo a situación do punto de saída e de destino, os riscos son cuantitativa e cualitativamente distintos.
Por exemplo: chuvia, neve, xeo, néboa, vento, etc.
Pódese considerar que as condicións climatolóxicas adversas supoñen un factor negativo para a condución e incrementan o número de accidentes.
A respecto disto, un dato significativo é que, de acordo coa Dirección Xeral de Tráfico, o 10% dos feridos e mortos por accidente de tráfico danse en condicións de clima adversas.
Por exemplo: autoestrada, autovía, estrada, estrada de circunvalación, etc.
Ademais do tipo de vía polo que ten que circular o traballador na ida e volta do seu fogar ao traballo, hai que ter en conta a accesibilidade aos centros de traballo ou os plans de urbanismo dos arredores da obra. Neste caso, os traballadores poderían recibir información sobre as posibilidades de rutas e percorridos alternativos dispoñibles para desprazarse ao seu centro de traballo.
O plan de acción estrutúrase en diferentes fases para maximizar a súa eficacia e retorno: