O cálculo do complemento sobre a gran invalidez nos supostos de accidentes de traballo, valoración da sentenza do Tribunal Supremo de data 28/06/2018 - unificación de doutrina 174/2017 sentenza 692/2018
O punto de partida da seguinte reflexión xurídica é o actual artigo 196.4 do Texto Refundido da Lei Xeral da Seguridade Social, Real decreto Lexislativo 8/2015 do 30 de outubro, a cuxo tenor literal indícanos: “Se o traballador fose cualificado como gran inválido, terá dereito a unha pensión vitalicia segundo o que se establece nos apartados anteriores, incrementandose a súa contía cun complemento, destinado a que o inválido poida remunerar á persoa que lle atenda. O importe do devandito complemento será equivalente ao resultado de sumar o 45 por cento da base mínima de cotización vixente no momento do feito causante e o 30 por cento da última base de cotización do traballador correspondente á continxencia de que derive a situación de incapacidade permanente. En ningún caso o complemento sinalado poderá ter un importe inferior ao 45 por cento da pensión percibida, sen o complemento, polo traballador”
Pois ben, algún Salas do Social dos Tribunais Superiores Xustiza, viñan asumindo o cálculo efectuado polo INSS no sentido de multiplicar por 14 mensualidades e dividir entre 12 o resultado de sumar o 45% da base mínima de cotización vixente no momento do feito causante e o 30% da última base de cotización do traballador, correspondente á continxencia de que derive a situación de incapacidade permanente.
Porén, a Sentenza de referencia vén a manter que o correcto é acoller a literalidade da Lei, recollida no artigo 139.4 (actual 196.4) do Texto Refundido da Lei Xeral da Seguridade Social, que soamente prevé a operación sumatoria referida anteriormente, pero sen multiplicar por 14 e dividir entre 12, por canto no suposto dos accidentes de traballo, as pagas extraordinarias están incluídas tanto no cálculo da base reguladora como nos conceptos incluídos na suma citada, necesarios para calcular o complemento.
El Alto Tribunal vén a resolver, unificando doutrina, que só tén quese ter en conta a literalidade da norma (artigo 3.1 do Código Civil), así como que “nada dise con respecto a que o importe do complemento ten que entenderse referido ao importe dun ano”, como si se establece no mesmo precepto para outras cuestións.
Este pronunciamento é manifestamente transcendente para a correcta xestión das prestacións económicas por parte das Mutuas Colaboradoras coa Seguridade Social.