A situación excepcional ocasionada pola crise da COVID-19 pode xerar, con maior ou menor frecuencia e intensidade, reaccións emocionais que experimentamos como desagradables (confusión, medo, angustia, tristura). Todas elas son unha resposta normal e adaptativa do noso organismo: a súa función é axudarnos a afrontar con éxito a nova realidade, comprendera e aceptara, tal e como se presentou. Por isto resulta clave xestionaras e converteras nunha serie de pautas que nos permitan, aos poucos e sen “manual de instrucións”, adaptarnos ás novas condicións da situación e á súa evolución.

Con este obxectivo preparamos e organizado por contido específico unhas indicacións que esperamos axudaranche a ir implantando gradualmente esas pautas tan importantes.

Revisaas e adaptaas ás túas necesidades ou circunstancias, sen esixirche máis alá do posible.

Nunha situación de ameaza e de illamento, sentir desconcerto, medo, tristura e inclusa rabia é normal. É unha resposta natural de defensa que activa o noso organismo que nos axuda a respectar as medidas de protección e a ser precavidos. Todas estas emocións, normais, poden ser ineficaces cando se viven de maneira moi intensa ou recorrente e non axudan a afrontar a situación, pois o noso corpo desordénase e xera un malestar emocional que non é adaptativo.

En situacións de crise ou emerxencia o cambio que se produce, máis ou menos importante, altera os nosos hábitos e rutinas. Isto xera desorientación no noso cerebro, a un tempo que necesidade de recuperar a estabilidade e rutina canto antes.

Podemos axudarlle organizando pequenas actividades diarias en espera de recuperar a normalidade. Isto permitiralle aferrarse ao coñecido, seguro e predicible de novo.

Se enfocamos a situación con flexibilidade e tendo presente que estamos adaptandonos, sen esixir nin esixirnos en exceso (incluso utilizando ás veces o sentido do humor), poderemos pasar dunha reacción de defensa a un estado de cooperación que fortalece o autocontrol. 

Para iso temos que xerar boas rutinas de autocoidado e coidar as nosas relacións sociais xa que son as nosas propias fortalezas.

En situacións de emerxencia necesitamos aferrarnos ao coñecido, seguro e predicible; cando existe un cambio brusco nos nosos hábitos, o cerebro se desorienta, necesita estabilidade e volver á súa rutina. Podemos axudarlle organizando pequenas actividades diarias en espera de recuperar a normalidade.

Para estes momentos as prioridades fundamentais céntranse naquelas rutinas que axudan a preservar a saúde psicofísica: garantir unha conduta alimentaria ordenada e saudable, xerar actividade durante o día, descansar para recuperarnos do esforzo físico-emocional a través do sono, e canalizar a enerxía ou tensión a través de actividade física, manual ou de distracción.  

É importante que realicemos rutinas que nos poden axudar nesta situación: rutinas básicas, de actividade, de información, de traballo a distancia, sociais, de convivencia e autocoidado.